ανάπτυξη

Πρόσφατα είχα την ευκαιρία να συζητήσω με νέα, άνεργη του ΟΑΕΔ, που προβληματιζόταν σοβαρά,  για το αν πρέπει ή όχι να ανοίξει μια μικρή  βιοτεχνία ειδών ζαχαροπλαστικής και βουτημάτων.

Όπως μου διηγήθηκε  η ίδια η Λία, 28 χρονών, πτυχιούχος του ΤΕΙ εμπορίας και διαφήμισης, η ιδέα γεννήθηκε πριν 3 περίπου χρόνια. Ήταν τότε που βρήκε τυχαία τις ξεχασμένες συνταγές της γιαγιάς της σε ένα κασελάκι στο πατάρι του πατρικού της.

Όντας μερακλού και η ίδια, στην αρχή, ξεκίνησε  δειλά δειλά να εκτελεί κατά γράμμα τις συνταγές της γιαγιάς, κυρίως για την δική της απόλαυση. Μπισκοτάκια με τρίμα από πορτοκάλι, μπισκοτάκια με κανέλα, με ταχίνι κλπ. Λίγους μήνες αργότερα, πάντα με έδρα το σπίτι της, η Λία άρχισε να δέχεται παραγγελιές από φίλους της.  Όπως λέει η ίδια, ο ένας έφερνε τον άλλον και έτσι,  ένα χρόνο μετά, έφτασε να βγάζει ένα αξιόλογο «χαρτζιλίκι»  ετοιμάζοντας τα «μαγικά» κουλουράκια της γιαγιάς της, ακόμη και για εκδηλώσεις ανθρώπων που δεν γνώριζε, αλλά επικοινωνούσαν μαζί της γιατί κάποιος «φίλος φίλου» την σύστησε.

Τα μαγικά κουλουράκια της γιαγιάς δεν είχαν αποκτήσει πλέον μόνο όνομα, αλλά και ειδική  χάρτινη συσκευασία, χάρη στη βοήθεια μια γραφίστριας, φίλης της Λίας.  Όσο όμως μεγάλωναν οι δουλειές της Λίας, τόσο μεγάλωναν και οι αγωνίες της. Όπως λέει η ίδια, το γεγονός ότι  δε ήταν σε θέση να «κόψει» αποδείξεις, σε κάποιους πελάτες που της το ζητούσαν, (αφού δεν είχε κανονική επιχείρηση) την οδήγησαν συχνά να βλέπει εφιάλτες στον ύπνο της, πως μπαίνει η εφορία στο σπίτι της και την συλλαμβάνει.

Σας βεβαιώνω, η Λία δεν είναι άνθρωπος της παρανομίας. Είναι ένα πανέξυπνο, γλυκύτατο πλάσμα, με όρεξη για δουλειά που θα θελε πολύ να εργαστεί νόμιμα, αλλά το Ελληνικό κράτος της βάζει τρικλοποδιές πριν καν ξεκινήσει και εμποδίζει την ανάπτυξη μιας νέας επιχείρησης.

Το είχε ψάξει τόσο  καλά η Λία, που είχε βρει το αρχικό κεφάλαιο και είχε καταλήξει μέχρι και στην μορφή της εταιρείας που θέλει να ιδρύσει, (μια ΙΚΕ με ελάχιστον απαιτούμενο αρχικό κεφάλαιο ένα ευρώ και τα προνόμια μιας ΕΠΕ), αλλά και πάλι φοβόταν. Φοβόταν το ασταθές φορολογικό πλαίσιο, δεν ήξερε τι της ξημερώνει αύριο. Ανησυχούσε για το αν θα είναι σε θέση να πληρώσει την έκτακτη εισφορά που επιβλήθηκε πέρυσι σε όλες τις επιχειρήσεις, δεν ήταν σίγουρη για το αν θα μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του ΟΑΕΕ (οργανισμού ασφάλισης ελευθέρων επαγγελματιών) για υποχρεωτική μηνιαία καταβολή 200€, την στιγμή που δεν μπορούσε να είναι σίγουρη για τα έσοδα της.

 Η ιστορία θα μπορούσε να έχει happy end αν η Λία ζούσε σε άλλη χώρα, εκτός Ελλάδας. Εκεί ένα πρόγραμμα επιδότησης που πληρώνει στην ώρα του  κι ένα φιλικό προς τους νέους επιχειρηματίες περιβάλλον, απαλλαγμένο από ασφαλιστικές και φορολογικές εισφορές για τουλάχιστον 2-3 χρόνια, θα μπορούσε να  δώσει στην Λία και χιλιάδες άνεργους νέους αυτής της χώρας, την ώθηση να κάνουν τα πρώτα τους βήματα σαν επιχειρηματίες και να φέρουν την πολυπόθητη ανάπτυξη. Αν΄αυτού τόσο το Ελληνικό κράτος όσο και οι Ευρωπαίοι εταίροι μας, συνεχίζουν να συζητούν για τον διακανονισμό του Ελληνικού χρέους. Λες και θα υπάρχουν σε λίγα χρόνια επιχειρήσεις να τους πληρώνουν…

Σημαντική σημείωση: To άρθρο δημοσιεύτηκε το 2015 και ανανεώθηκε τον Ιούνιο του 2019. Δυστυχώς για την Λία, το Ελληνικό κράτος συνεχίζει να αγνοεί τις ανησυχίες τις δικές της και δεκάδων χιλιάδων άλλων δυνητικών επιχειρηματιών. Τολμούμε να προβλέψουμε πως όσο αυτό συνεχίζεται, η περιβόητη “ανάπτυξη” δεν θα ξημερώσει ποτέ σε αυτήν την χώρα. 

Business Plan: Μετέτρεψε τις ιδέες σου, σε ένα ρεαλιστικό επιχειρησιακό πλάνο

Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.
Μενού