Enisa. Πως ροκανίζουν τα θεμέλια της δημοκρατίας μας
O ευρωπαικός οργανισμός ENISA είναι ένα ζωντανό παράδειγμα του πώς γραφειοκράτες ροκανίζουν τα θεμέλια της δημοκρατίας μας εκ των έσω.
Το παράδειγμα της ENISA
Ελάχιστοι γνωρίζουν πως στην Ελλάδα στήνεται ήδη ένας ευρωπαϊκός οργανισμός κυβερνοασφάλειας.
Ακόμη πιο λίγοι γνωρίζουν πως ο ENISA, ψάχνει να στελεχώσει κρίσιμες θέσεις.
Όμως, πίσω από τις επίσημες διαδικασίες, κρύβεται ένα δίκτυο διασυνδέσεων, με τεχνάσματα που εξασφαλίζουν ότι οι «κατάλληλοι» θα περάσουν το κατώφλι.
Το affiliation είναι το μυστικό εργαλείο που φιλτράρει τους γραφειοκράτες από τους αντιπάλους τους.
Πως απειλούνται τα θεμέλια της δημοκρατίας μας εκ των έσω
O ENISA (European Union Agency for Cybersecurity ή Ευρωπαϊκός Οργανισμός για την Κυβερνοασφάλεια) είναι μια παλιά υπηρεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης που αποκτά ένα νέο σημαντικό ρόλο. Να παρέχει συμβουλές γύρω από την Κυβερνοασφάλεια, την εκπαίδευση και υποστήριξη σε χώρες-μέλη και άλλους φορείς, για την προστασία των δικτύων και των πληροφοριών τους.
Πολλοί λίγοι γνωρίζουν πως ο ENISA, έχει έδρα την Ελλάδα. Θα δυσκολευτείτε να βρείτε την έδρα. Μαθαίνω πως έχουν γραφεία σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Ηράκλειο Κρήτης. Και ακόμη πιο λίγοι γνωρίζουν πως σήμερα που μιλάμε, ο ENISA αναζητά ειδικούς συμβούλους.
Η προκήρυξη αυτή, που θα έπρεπε να προκαλέσει ιδιαίτερο ενδιαφέρον στην χώρα, παραμένει σχεδόν άγνωστη. Προθεσμία αιτήσεων; 18 Νοεμβρίου. To link εδώ. Γιατί, λοιπόν, μια τόσο σημαντική προκήρυξη «χάθηκε» από τα ραντάρ των ενδιαφερομένων;
Η απάντηση ίσως βρίσκεται στις δόλιες πρακτικές επιλογής των υποψηφίων. Δείτε την εικόνα 1 και 2. Είναι screenshot από την φόρμα υποβολής αιτήσεων. Το affiliation που ζητείται από τους υποψηφίους δεν είναι απλώς μια επιβεβαίωση συμμετοχής. Είναι ένα εργαλείο που ξεχωρίζει τους «ιδεολογικά» δικούς τους (νεομαρξιστές που προωθούν DEI πολιτικές – Diversity, Equity, Inclusion ) από τους υπόλοιπους.
Εικόνα 1
Enisa affiliation
Με απλά λόγια οι νεομαρξιστές γραφειοκράτες δημιούργησαν ένα σύστημα τόσο κλειστό, που οι ευκαιρίες μοιράζονται ΜΟΝΟ μεταξύ τους.
Και εδώ φτάνεις να αναρωτιέσαι.
- Πόσοι τέτοιοι οργανισμοί της ΕΕ σαν το ENISA λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο;
- Ποια είναι τα όρια της δημοκρατίας και της διαφάνειας, όταν η γραφειοκρατία γίνεται μηχανισμός επιβολής;
- Πόσο ικανές είναι οι εκλεγμένες κυβερνήσεις μας (που εξέθρεψαν και ανέχτηκαν αυτό το σκοτεινό γραφειοκρατικό σύστημα) να το ξεριζώσουν;
- Τι διαφορά έχει αυτό το σκοτεινό γραφειοκρατικό σύστημα από την τυραννία; (Γιατί η τυραννία δεν ξεκινά όταν οι κυβερνήσεις παραβιάζουν τον νόμο, αλλά όταν το μέγεθος, η ισχύς και η εμβέλειά τους γίνονται τόσο εκτεταμένα, ώστε αποκτούν τη νομική δυνατότητα να ελέγχουν και να ρυθμίζουν κάθε πτυχή της ζωής του πολίτη.)
Τα συμπεράσματα δικά σας.
Μύριαμ Λιάπη
*Η “woke” κουλτούρα”, όπως την επικρίνουν πολλοί, θεωρείται απόπειρα των νεομαρξιστών να προωθήσουν μαρξιστικές ή κομμουνιστικές αρχές μέσω κοινωνικής δικαιοσύνης, εστιάζοντας στην ισονομία (όχι την ισότητα) και στην αποδόμηση (βάση της θεωρίας του Ζακ Ντεριντά) παραδοσιακών δομών εξουσίας. Επιδιώκει να επιβάλλει συγκεκριμένες ιδεολογίες και να αναμορφώσει τις πολιτισμικές και πολιτικές αξίες, συχνά χρησιμοποιώντας ακτιβισμό και κριτική στις κατεστημένες δομές. Η ιδεολογία αυτή μπορεί να υπονομεύσει την ακαδημαϊκή ελευθερία, την αυτονομία και την διαφορετικότητα των απόψεων μεταξύ μαθητών και του προσωπικού (Rao, 2023). Επιπλέον, προωθεί έντονα την αμφισβήτηση της πραγματικότητας (Huneman and Chavalarias, 2023) και επιβάλλει μία στενή μονολιθική άποψη σε κοινωνικά θέματα, αποκηρύσσοντας όποιον διαφωνεί με αυτά (Chavalerius D, 2023). Πρόσφατη δε σε έρευνα σε φοιτητές της Φινλανδίας (Oskari Lahtinen, 2024) έχει εντοπιστεί ΣΤΕΝΟΣ ΣΥΣΧΕΤΙΣΜΟΣ της woke κουλτούρας με την κατάθλιψη, το άγχος και την έλλειψη χαράς.